علی کوره چیان

خط اولیه کارفرما،گریدهایی ترسیم شده بر اساس لوگاریتم بود ودر نهایت نظم، درخت را تصویر میکرد.
با بررسی آثار و پیشینه ی هنرمند متوجه شدیم هربرداشتی از اثر هنرمند هرقدرهم وسواس گون، قادر به ایجاد فهمی نظام
مند نخواهد بود.

هیچ تعریف صریح و سرراستی ازکاوش آثار هنرمند ممکن نیست، اثاری سرشار از سرگشتگی ، سرخوشی، سبکی…
با درک سرگشتگی اثار، موجودی خلق شد و با ورودش به طرح همه چیز را به تعلیق درآورد…

زمینه ی کار بافت صیغلی را کنار گذاشت، خطوط زمینه هویدا شدند، ابهام بیشتر شد ، صفحه تار شد…
تصویرنوشته ها در آینه خوانده شدند…

درخت عمیق تر نفس کشید و تا بی نهایت ادامه پیدا کرد…

این موجود اینتر اکتیو است با حرکت موس، سرگشته، سرخوش و سبک حرکت میکند… با برخورد با دکمه اینتر صدای ضربه
شنیده میشود “سرسبک سری” که به سنگ میخورد و باز سرگشته و کنجکاو باز میگردد.

نکته جالب در آثار هنرمند وجود یک نقطه کانونی نور است، زمانی که سایه ی مخاطب روی اثر می افتد کامل خواهد شد،هنر
درحضور مخاطب کامل میشود…
وبسایت هم در حضور مخاطب بالغ میشود، با هر بار حرکت موس زیبایی به شکلی تصادفی نقش میبندد…
از زیبایی گریزی نیست..